چاپ سوم مجموعه داستان «قصه های ۸۴» با داستان هایی از رضا امیرخانی،مجید قیصری،شهرام شفیعی،علی خدایی و … به انتخاب مصطفی مستور توسط سوره مهر منتشر شد.
به گزارش پایگاه خبری سوره مهر، کتاب « قصه های ۸۴» مجموعه‌ای است از چند داستان کوتاه از نویسندگان که به کوشش مصطفی مستور انتخاب شده است.
داستانهای این مجموعه که توسط مصطفی مستورانتخاب‌شده،عبارت اند از: « بالابر» داستانی از میترا الیاتی،« بخشی ازداستان بلند بی‌وتن» از رضا امیرخانی ،« بچه‌ها» از علی‌خدایی،« دستمال توالت‌های بیمارستان مرکزی» از شهرام شفیعی،« LD » ازکیارنگ علایی ،« گوساله‌ی سرگردان» ازمجید قیصری و « مردی که تا پیشانی دراندوه فرو رفت» از مصطفی مستور.
اولین داستان این مجموعه از میترا الیاتی با عنوان «بالابر» یک گفت و گوی ساده با فضای نمادین است که قصه اندوه و جوانی و آینده و آرزو و …را روایت می کند.
رضا امیرخانی با فصل دوم رمان بلند «بی وتن» استفاده هوشمندانه ای از بازی با کلمات کرده تا جریان سیال ذهن را به رخ بکشد. فصل دوم رمان این چنین آغاز می شود:«این فصل فصل پنج است. می پرسی چرا ؟!… روشن است….»
«بچه ها» از علی خدایی روایت ساده ای از یک خانواده معمولی چهار نفره که یکی از آنها چند ساعتی نیست و …
«دستمال توالت های بیمارستان مرکزی » یک داستان با پرداختی دلپذیر و طنزی تلخ از رابطه ای که از هیچ به پوچ رسیده است.تمام ماجرا با «گفتم گفت» و در یک دیالوگ یک ریز و بی نفص تعریف می شود و به پایان می رسد…
LD نوشته کیارنگ علایی نمایشگر رخوت در یک رابطه به عادت رسیده زناشویی است.«گوساله سرگردان» هم از مجید قیصری دارای فضایی رئال و با حال و هوای جنگ تحمیلی است.
نهایتا « مردی که تا پیشانی در اندوه فرو رفت » از خود مصطفی مستور.کوتاه و شاعرانه با رگه های عمیقی از احساس.حکایت مردی که درست وسط یک کلمه – و نه جمله ! – نقطه ای گذاشت تا فصلی تازه نیاغازد.
مصطفی مستور درمقدمه کتاب درخصوص گردآوری این مجموعه می‌گوید: داستان های‌این مجموعه بدون شک بهترین داستانهای سال نیستند.حتی بهترین داستان های نویسندگانشان هم نمی‌توانند باشند،و مگر برای نویسنده‌ای که زنده است و همچنان می‌نویسد مفهوم «بهترین داستان» معنا دارد؟
بدون تردید همه داستان های این مجموعه دریک سطح نیستند،به لحاظ سبک و گرایش هم، نویسندگان این مجموعه را نمی‌توان دریک گرایش و نحله‌ی ادبی طبقه بندی‌کرد.تنها اشتراک داستان های این مجموعه برخورداری از معیارهای داستان خوب است: امکان ارتباط، تاثیرگذاری، معناداری و ساختار منسجم. باری داستان جایی است برای شنیدن صدای احساس نویسنده،برای دیدن روح و ذهن و دل کسی که می‌نویسد،برای قدم زدن در کوچه پس کوچه‌های روح کاتب کلمات.این‌که بعضی کوچه‌ها تنگ یا فراخ باشند اهمیت چندانی ندارد.آنچه اهمیت دارد نفس تماشای این کوچه‌هاست.نفس شنیدن این صداهاست…»
مجموعه داستان های «قصه های ۸۴» به انتخاب مصطفی مستور تولید مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری است که در ۹۶ صفحه،قطع رقعی و در تیراژ ۲ هزار و ۵۰۰ نسخه به چاپ سوم رسیده است.
